ΣΥΧΝΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

Ο ψυχολόγος είναι ο επαγγελματίας ψυχικής υγείας που έχει εκπαιδευτεί να ερευνά και να αξιολογεί την προσωπικότητα, τη συμπεριφορά και την ψυχική οργάνωση του ατόμου σε όλα τα στάδια της ανάπτυξης. Χρησιμοποιεί ειδικές δοκιμασίες για την αξιολόγηση της νοητικής λειτουργίας και για τη διερεύνηση των προβλημάτων στη συμπεριφορά και στον συναισθηματικό τομέα . Αξιολογεί γιατί το άτομο σκέφτεται, αισθάνεται και συμπεριφέρεται με τον τρόπο που το κάνει και εφαρμόζει τις καθιερωμένες αρχές και μεθόδους της επιστήμης της Ψυχολογίας προκειμένου να το βοηθήσει να κατανοήσει, να ερμηνεύσει και να αλλάξει το τρόπο που σκέφτεται. Ανάλογα με την περίπτωση παρέχει συμβουλές ή εφαρμόζει διάφορες μεθόδους ψυχολογικής θεραπείας (εκτός φαρμάκων) ώστε το άτομο – γονιός ή παιδί – να διαχειριστεί τις δυσκολίες του πιο αποτελεσματικά.

Με το πέρας των βασικών σπουδών του αποκτά την άδεια επαγγέλματος. Παράλληλα μπορεί να συνεχίσει σε κάποιο μεταπτυχιακό ή διδακτορικό προκειμένου να ειδικευθεί σε κάποιον τομέα της Ψυχολογίας (Κλινική ψυχολογία, Σχολική ψυχολογία, Νευροψυχολογία , Εργασιακή ψυχολογία κ.λπ.)

Ο ψυχολόγος, ανάλογα με την ειδίκευσή του, μπορεί να βοηθήσει άτομα κάθε ηλικίας.

Πολύ συχνά το επάγγελμα του ψυχολόγου συγχέεται με αυτό του ψυχιάτρου. Ωστόσο ενώ και οι δυο ασχολούνται με την ψυχική υγεία του ατόμου και σε κάποιες περιπτώσεις συνεργάζονται, οι ρόλοι τους είναι απολύτως διακριτοί.

Ο ψυχολόγος είναι πτυχιούχος αποκλειστικά της επιστήμης της Ψυχολογίας ενώ ο ψυχίατρος έχει ολοκληρώσει σπουδές Ιατρικής, είναι δηλαδή γιατρός και έχει ειδικευτεί στην Ψυχιατρική. Η σημαντικότερη διαφορά των δύο αυτών επαγγελμάτων έχει να κάνει με το γνωστικό αντικείμενο των σπουδών και τον τρόπο παρέμβασης.

Ο ψυχίατρος ως γιατρός ασχολείται πρωταρχικά με την οργανική βάση των ψυχικών διαταραχών και κατά συνέπεια έχει τη δυνατότητα να παρέμβει σε αυτά με φαρμακευτική αγωγή. Αρκετοί ψυχίατροι εκπαιδεύονται και στην ψυχοθεραπεία αποκτώντας έτσι τη δυνατότητα να παρεμβαίνουν και ψυχοθεραπευτικά.

Ο ψυχολόγος από την άλλη εστιάζει στις γνωστικές και συναισθηματικές πλευρές των συμπτωμάτων, αναζητεί τις αιτίες που τα συντηρούν και επεμβαίνει σε αυτές. Στον ψυχολόγο μπορεί να απευθυνθεί όποιος αντιμετωπίζει ψυχολογικό πρόβλημα που δυσκολεύει την καθημερινότητά του ακόμα και όταν δεν υπάρχει ψυχική διαταραχή ή ψυχοπαθολογία.

Για να αναζητήσετε έναν ψυχολόγο, μπορείτε να ρωτήσετε τα μέλη της οικογένειας σας ή κάποιον φίλο που εμπιστεύεστε.

Ρωτήστε επίσης τον παθολόγο, τον παιδίατρο ή τον δάσκαλο του παιδιού σας (αν αναζητάτε κάποιον για το παιδί σας) ή και τον γυναικολόγο σας.

Αν χρειάζεστε τη βοήθεια ψυχολόγου για να σας βοηθήσει με το διαζύγιό σας τότε ακόμη και ο δικηγόρος σας ενδεχομένως να γνωρίζει κάποιον.

Μπορείτε επίσης να κάνετε έρευνα στο διαδίκτυο αναζητώντας τις ιστοσελίδες διαφόρων ψυχολόγων ή να επισκεφθείτε την επίσημη σελίδα του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων www.seps.gr που είναι ο επίσημος επαγγελματικός φορέας των ψυχολόγων στη χώρα.

Η επιλογή ψυχολόγου είναι θεμελιώδους σημασίας. Ένας ψυχολόγος που δουλεύει εξαιρετικά με ένα άτομο, μπορεί να μην αποτελεί καλή επιλογή για κάποιον άλλο.

Γι’ αυτό πριν κλείσετε το ραντεβού σας, είναι σημαντικό να έχετε σκεφτεί τα εξής:

  • Αν θέλετε:

α. να κάνετε μία μόνο επίσκεψη για να σας βοηθήσει να αντιμετωπίσετε ένα πρόβλημα τη συγκεκριμένη στιγμή.

β. να κάνετε ατομική ψυχοθεραπεία ή με τον/τη σύντροφό σας ή με το παιδί σας.

  • Ποιοι θα είναι οι στόχοι της θεραπείας.

  • Αν μπορείτε να αντέξετε οικονομικά αυτή τη δαπάνη (κόστος συνεδρίας, πολιτική ακύρωσης συνεδρίας κ.λπ.)

  • Ποιες είναι οι μέρες και ώρες που μπορείτε να διαθέσετε.

Επίσης, δώστε προσοχή στα παρακάτω:

  • Αν το άτομο που επιλέξατε έχει άδεια άσκησης του επαγγέλματος του ψυχολόγου η οποία είναι απολύτως απαραίτητη για να χρησιμοποιεί κάποιος τον τίτλο.

  • Αν έχει χρόνο να δεχτεί νέους πελάτες.

  • Αν συνεργάζεται με άνδρες, γυναίκες, παιδιά και γενικά αν μπορεί να εξυπηρετήσει τον σκοπό που σας ενδιαφέρει.

  • Πόσα χρόνια επαγγελματικής εμπειρίας διαθέτει.

  • Σε τι πεδία έχει εργαστεί.

  • Αν έχει εμπειρία από περιπτώσεις παρόμοιες με τη δική σας.

  • Αν εφαρμόζει συγκεκριμένες θεραπευτικές προσεγγίσεις που μπορεί να σας βοηθήσουν να αντιμετωπίσετε το πρόβλημά σας.

Κατά την πρώτη σας επαφή με τον ψυχολόγο είναι πιθανό να νιώσετε μια νευρικότητα. Αυτό όμως είναι απόλυτα φυσιολογικό. Μην ξεχνάτε πόσο σημαντικό είναι που βρήκατε το κουράγιο να ξεπεράσετε το άγχος σας και κάνατε το πρώτο βήμα για να αισθανθείτε καλύτερα. Ο ψυχολόγος κατανοεί πόσο δύσκολη μπορεί να είναι αυτή η πρώτη επίσκεψη στη διάρκεια της οποίας θα προσπαθήσει να σας κάνει να νιώσετε άνετα, θα διερευνήσει την ανάγκη που σας ώθησε στο γραφείο του και θα σας πάρει ένα αναλυτικό ιστορικό προκειμένου να σας γνωρίσει καλύτερα ώστε να μπορέσει να σας υποστηρίξει σωστά.

Η συνεδρία με τον ψυχολόγο συνήθως διαρκεί από 45 έως και 50 λεπτά.

Το πόσο συχνά χρειάζεται να πηγαίνει κάποιος στον ψυχολόγο, είναι κάτι που ορίζεται από τον ειδικό και τον θεραπευόμενο σε συνάρτηση με τη σοβαρότητα της κατάστασης που χρειάζεται αντιμετώπιση. Συνήθως οι συνεδρίες είναι εβδομαδιαίες, μπορεί όμως να πραγματοποιούνται πιο συχνά ή και πιο αραιά ανάλογα με την περίπτωση.

Καλό είναι να είστε βέβαιοι πριν επιλέξετε  μια ημερομηνία για τη συνεδρία σας  γιατί ο συγκεκριμένος  χρόνος θα δεσμευτεί  αποκλειστικά  για εσάς.

Σε ειδικές  περιπτώσεις που σας συμβαίνει κάτι πολύ σοβαρό μπορείτε να ζητήσετε αλλαγή της ημερομηνίας  του ραντεβού σας  μετά από τηλεφωνική επικοινωνία σας με τη Γραμματεία στο 2106452254 κατά τις εργάσιμες ημέρες και ώρες του Γραφείου μας.

Ακυρώσεις που συμβαίνουν την ίδια μέρα χρεώνονται.

Στις περισσότερες περιπτώσεις οι γονείς μπορούν να προλάβουν ή και να διαχειριστούν και μάλιστα ικανοποιητικά, πολλά από τα προβλήματα που μπορεί να παρουσιάσουν τα παιδιά τους. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις που νιώθουν ανήμποροι είτε γιατί δεν γνωρίζουν τι να κάνουν ή γιατί προσπαθούν με λάθος τρόπο κ.λπ.

 

Ο ψυχολόγος είναι απαραίτητος όταν:

  • Υπάρχουν προβλήματα στην επικοινωνία σας μαζί του.

  • Το παιδί/έφηβος παρουσιάζει άγχος, κατάθλιψη, φοβίες, κρίσεις πανικού, απειλεί να αυτοκτονήσει, έχει εμμονές κ.λπ.

  • Παραπονιέται για κεφαλαλγίες, πόνους στην κοιλιά ή έχει συχνουρία χωρίς να ανιχνεύεται ιατρική αιτία.

  • Εμφανίζει προβλήματα συμπεριφοράς όπως ψέμα,κλοπή, ξεσπάσματα θυμού κ.λπ.

  • Η οικογένεια έχει βιώσει μια δοκιμασία, όπως χωρισμό, ασθένεια, θάνατο κ.λπ.

  • Αντιμετωπίζει δυσκολίες στις σχέσεις του με τους συνομηλίκους, νιώθει μοναξιά, απομόνωση, δεν έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό του ή επιλέγει φίλους που παρουσιάζουν σοβαρά προβλήματα.

  • Παρουσιάζει προβλήματα στη σχολική του φοίτηση, όπως έλλειψη ενδιαφέροντος για το σχολείο, μαθησιακές δυσκολίες, ΔΕΠ-Υ, εμπλοκή σε σχολικό εκφοβισμό, σχολική άρνηση κ.λπ.

  • Καταναλώνει αλκοόλ ή κάνει κατάχρηση ναρκωτικών.

  • Υπάρχει υποψία ή γεγονός σεξουαλικής κακοποίησης.

  • Νιώθει σύγχυση σχετικά με τον σεξουαλικό του προσανατολισμό.

  • Υπάρχουν χρόνια προβλήματα υγείας που επηρεάζουν τη ζωή του όπως διαβήτης, επιληψία κ.λπ.

Όλοι κάποια στιγμή της ζωής μας είναι πιθανό να χρειαστούμε την υποστήριξη ενός ειδικού σε θέματα ψυχικής υγείας. Όταν λοιπόν προβλήματα ψυχοσυναισθηματικής φύσης γίνονται εμπόδιο στην καθημερινότητά σας, τότε είναι χρήσιμο να δείτε κάποιον ψυχολόγο ειδικά αν συντρέχουν οι εξής συνθήκες:

  • Αισθάνεστε απελπισμένοι για καιρό και τα προβλήματα σας δεν φαίνεται να καλυτερεύουν παρά τη βοήθεια από την οικογένεια και τους φίλους σας.

  • Νιώθετε ανήσυχοι, αγχώδεις, μελαγχολικοί, δύσθυμοι και γενικά μη ευχαριστημένοι από τη ζωή σας για τουλάχιστον 3 μήνες.

  • Δεν μπορείτε να αντιμετωπίσετε τα προβλήματά σας μόνοι σας.

  • Αισθάνεστε ότι δεν έχετε επιλογές και νιώθετε απόγνωση.

  • Ανησυχείτε υπερβολικά, περιμένετε τα χειρότερα και είστε συνέχεια στα άκρα.

  • Έχετε πάψει να είστε λειτουργικοί (δυσκολεύεστε να σηκωθείτε από το κρεβάτι, δεν είστε αποδοτικοί στην εργασία σας, δεν τρώτε, δεν κοιμόσαστε καλά κ.λπ.)

  • Περνάτε μία δύσκολη περίοδο εξαιτίας ενός έντονου γεγονότος που δεν μπορείτε να διαχειριστείτε επαρκώς (πένθος, διαζύγιο κ.λπ.)

  • Για κάποιο θέμα που επανέρχεται (συχνές εναλλαγές διάθεσης, συγκεκριμένα προβλήματα στις σχέσεις σας κ.λπ.).

  • Προβλήματα στη σχέση με τον σύντροφό σας

  • Τραυματικές εμπειρίες (κακοποίηση κ.λπ.)

  • Οι πράξεις σας προκαλούν λύπη στον εαυτο σας ή στους άλλους πχ. πίνετε πολύ, καταναλώνετε ναρκωτικά, γίνεστε υπερβολικά εριστικοί ή επιθετικοί.

  • Ύπαρξη ή υποψία ύπαρξης κάποιας ψυχικής διαταραχής (αγχώδης διαταραχή κ.ο.κ.).

Η ψυχολογική αξιολόγηση του παιδιού ή του εφήβου γίνεται από έμπειρους ψυχολόγους οι οποίοι μέσω του παιχνιδιού, του ιχνογραφήματος και -όπου χρειάζεται- μιας σειράς εξειδικευμένων προβολικών και ψυχομετρικών εργαλείων, διερευνούν το ψυχολογικό προφίλ του με σκοπό τη δημιουργία της κατάλληλης θεραπευτικής πρότασης.

Αφού ολοκληρωθεί η διαδικασία, ο ψυχολόγος καλεί τους γονείς για να τους παρουσιάσει και να τους εξηγήσει τα αποτελέσματα στα οποία οδηγήθηκε.

Στόχος της συνάντησης είναι να γίνουν γνωστές οι ανάγκες του παιδιού και με βάση αυτές, ο ειδικός να συζητήσει με τους γονείς την παρέμβαση που προτείνει.

Στην ψυχοθεραπεία υπάρχουν πολλές διαφορετικές προσεγγίσεις (συμπεριφορική, συστημική, διαπροσωπική, υπαρξιακή κ.ά.). Το ποια μέθοδο θα χρησιμοποιήσει ο ψυχολόγος εξαρτάται από την εκπαίδευσή του, το στυλ και την προσωπικότητα του. Κάποιοι χρησιμοποιούν ίδια προσέγγιση με όλα τα άτομα ενώ άλλοι επιλέγουν και κάποιοι προσαρμόζουν την προσέγγιση στις ιδιαίτερες ανάγκες, τα συμπτώματα και την προσωπικότητα του θεραπευόμενου.

Η θεραπεία συμπεριφοράς (συμπεριφορική) επικεντρώνεται σε αυτό ακριβώς που υποδηλώνει το όνομά της, δηλαδή στην τροποποίηση της συμπεριφοράς του θεραπευόμενου. Εφαρμόζεται από ψυχολόγο και ειδικά για τα παιδιά και τους εφήβους εστιάζει συνήθως σε προβλήματα όπως επιθετικότητα, διαταραγμένες σχέσεις με την οικογένεια κ.λπ. αλλά και σε συναισθηματικές δυσκολίες (χαμηλή αυτοεκτίμηση, άγχος, κρίσεις πανικού, φοβίες, τραυλισμό κ.ο.κ.).
Σε ένα πρόγραμμα θεραπείας της συμπεριφοράς συνήθως συμμετέχουν και οι γονείς μέσω της συμβουλευτικής γονέων, καθώς τις περισσότερες φορές στο αναφερόμενο πρόβλημα του παιδιού εμπλέκεται όλη η οικογένεια.

Η συμβουλευτική είναι ένα είδος θεραπείας που επικεντρώνεται στον τρόπο λειτουργίας του ατόμου εξετάζοντας παράλληλα και τις σχέσεις του. Εστιάζει κυρίως στο συναίσθημα, την κοινωνικότητα, την εργασία, το σχολείο και την υγεία στοχεύοντας συνήθως στη διαχείριση του καθημερινού στρες. Ωστόσο μπορεί να δώσει λύσεις και σε πιο σοβαρές περιπτώσεις που οι άνθρωποι υποφέρουν είτε ατομικά είτε ως μέλη οικογένειας, ομάδων ή οργανισμών.

 

Ο συμβουλευτικός ψυχολόγος μπορεί να βοηθήσει ανθρώπους με προβλήματα στο σωματικό και συναισθηματικό τομέα καθώς και με διαταραχές ψυχικής υγείας να βελτιώσουν να ανακουφιστούν από τη δυσφορία και να επιλύσουν τις κρίσεις.

 

Εργάζεται με άτομα διαφόρων ηλικιών όπως παιδιά με θέματα συμπεριφοράς, έφηβους με μαθησιακές δυσκολίες, ενήλικες με προβλήματα στο γάμο ή στην οικογένεια,άτομα που σκέφτονται μια αλλαγή καριέρας κ.ο.κ.

 

Υπηρεσίες συμβουλευτικής μπορεί να λάβει κάποιος στο χώρο εργασίας του ειδικού ωστόσο ενίοτε προσφέρονται (πάντα από ειδικούς) και από κάποιους φορείς σε ομάδες πληθυσμού π.χ. Ένα σχολείο μπορεί να παρέχει υπηρεσίες συμβουλευτικής στους μαθητές ή/και στους καθηγητές, κάποιες εταιρείες στα στελέχη τους κ.ο.κ.

Κάποιες φορές μία και μόνη συνεδρία μπορεί να μας βοηθήσει να αντιληφθούμε πράγματα και να οδηγηθούμε στην εξεύρεση λύσης. Γενικά πάντως για να ωφεληθεί κανείς από μία μοναδική συνεδρία θα πρέπει να ισχύουν τα εξής:

  • Η συνεδρία να επικεντρωθεί σε ένα θέμα. Μην περιμένετε από τον ειδικό να σας διαφωτίσει για όλα όσα έχετε στο μυαλό σας μέσα σε 45 λεπτά. Συζητήστε μόνο ένα θέμα που σας απασχολεί και προσανατολιστείτε στις πιθανές διεξόδους.

  • Το θέμα για το οποίο αναζητάτε βοήθεια δεν θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα περίπλοκο. Μία συνεδρία, όσο «μεστή» και αν είναι, είναι αδύνατο να εμβαθύνει στα αίτια και τα αιτιατά μιας δύσκολης κατάστασης που μπορεί να έχει ρίζες χρόνων.

  • Να είστε όσο πιο ειλικρινείς γίνεται. Ο ειδικός δεν μπορεί να μαντέψει όλα όσα σχετίζονται με το πρόβλημά σας. Μην ξεχνάτε ότι τα εργαλεία για τη λύση βρίσκονται ήδη μέσα σας. Μιλήστε του με ειλικρίνεια για να σας βοηθήσει να τα φέρετε στην επιφάνεια.

  • Μην περιμένετε θαύματα. Ναι μεν μία επίσκεψη μπορεί να σας κινητοποιήσει ή να σας δείξει έναν δρόμο που ίσως έως τώρα δεν είχατε σκεφτεί αλλά αυτός ο δρόμος για να οδηγήσει κάπου χρειάζεται χρόνο για να τον περπατήσετε ως το τέλος.

Η επιτυχής θεραπεία είναι αποτέλεσμα τριών παραγόντων που συνεργούν προκειμένου να οδηγηθούμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα:

  • Η κατάλληλη προσέγγιση που ενδείκνυται για το πρόβλημά σας.
  • Η κλινική εμπειρία του ψυχολόγου.
  • Τα χαρακτηριστικά σας, οι αξίες, η κουλτούρα και οι προτιμήσεις σας.
Έχετε υπόψη ότι κατά τη διάρκεια της ψυχοθεραπείας μπορεί να νιώσετε θυμό, λύπη ή σύγχυση περισσότερο από την αρχή της διαδικασίας. Αυτό δεν σημαίνει ότι η θεραπεία δεν δουλεύει. Αντίθετα μπορεί να δείχνει ότι ο ψυχολόγος σας προτρέπει να αντιμετωπίσετε δύσκολες αλήθειες ή να προχωράτε σε δύσκολες αλλαγές. Σε τέτοιες περιπτώσεις αυτά τα έντονα συναισθήματα είναι κυρίως ένδειξη εξέλιξης παρά στασιμότητας

Οι ψυχολόγοι διαθέτουν την κατάλληλη εκπαίδευση και εμπειρία ώστε να βοηθούν τους ανθρώπους κάθε ηλικίας να βελτιώσουν τις ζωές τους. Εκατοντάδες μελέτες έχουν αποδείξει ότι η ψυχοθεραπεία βοηθά τα άτομα να κάνουν θετικές αλλαγές ενώ, σύμφωνα με μία επισκόπηση σχετικών ερευνών, το 75% των ατόμων που μπαίνουν σε ψυχοθεραπεία παρουσιάζουν βελτίωση. Πάντως γενικά, αρκετά άτομα αναφέρουν ότι αρχίζουν να αισθάνονται καλύτερα περίπου μετά από 6-12 συνεδρίες

Είναι η σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ θεραπευτή και θεραπευόμενου. Μερικά από τα στοιχεία για μία ουσιαστική ψυχοθεραπευτική σχέση είναι τα εξής:
  • Αποκλειστικός στόχος της είναι η επίλυση των ζητημάτων που απασχολούν τον θεραπευόμενο (αλλαγή δυσλειτουργικών συμπεριφορών κ.λπ.).
  • Ο θεραπευόμενος πρέπει να αισθάνεται ασφάλεια ώστε να εμπιστευθεί στον ειδικό ό,τι τον προβληματίζει. Να νιώθει αποδεκτός και σεβαστός και όχι ότι κρίνεται ή ελέγχεται. Ωστόσο και ο θεραπευτής θα πρέπει επίσης να νιώθει άνετα.
  • Για τη διαφύλαξη της ψυχοθεραπευτικής σχέσης είναι απαραίτητο να μπαίνουν κάποιοι τυπικοί κανόνες (τακτικός χρόνος και τόπος συνάντησης, συμφωνημένη αμοιβή κ.λπ.)
  • Θεραπευτής και θεραπευόμενος δεν μπορούν να έχουν διαπροσωπική ή άλλη σχέση που ξεπερνά την επαγγελματική δεοντολογία. Αυτό δε σημαίνει πως ο ειδικός θα «καταπνίξει» την προσωπικότητά του (σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να είναι ψυχρός ή να δίνει την εντύπωση ότι δεν ενδιαφέρεται) ούτε ότι δεν πρέπει να υπάρχει μία «άνεση» μεταξύ τους. Πρέπει όμως να τηρούνται κάποια όρια που διευκολύνουν το σκοπό της ψυχοθεραπευτικής σχέσης, δηλαδή τη βελτίωση της ζωής του θεραπευόμενου.

ο τεστ WISC- V (Wechsler intelligence scale for children) είναι ένα εργαλείο που μετρά τη νοημοσύνη παιδιών 6 -16 ετών. Αξιολογεί το πως κάθε παιδί- έφηβος αντιλαμβάνεται τα αντικείμενα, το περιβάλλον, τις σχέσεις, τις καταστάσεις, το πλαίσιο μέσα στο οποίο ζει και αλληλεπιδρά. Αξιολογεί επίσης πως μέσα σε αυτό το περιβάλλον καταφέρνει να επιλύσει διάφορα προβλήματα: προβλήματα μαθηματικών, προβλήματα στις σχέσεις του, προβλήματα ζωής.

Το τεστ αποτελείται από πέντε πρωτογενείς δείκτες ο καθένας από τους οποίους σχετίζεται διαφορετικά με τη μαθησιακή επίδοση:

  • Λεκτική Κατανόηση

  • Οπτικοχωρική Αντίληψη

  • Ρέων συλλογισμός

  • Εργαζόμενη μνήμη

  • Ταχύτητα επεξεργασίας

Παράλληλα, υπάρχουν πέντε βοηθητικοί δείκτες που μας δίνουν πρόσθετες πληροφορίες:

  • Ποσοτικός Συλλογισμός

  • Εργαζόμενη Ακουστική Μνήμη

  • Μη Λεκτικός δείκτης

  • Γενικής Ικανότητας

  • Γνωστικής Επάρκειας

Εκτός από τους παραπάνω δείκτες υπάρχει και ο Γενικός Δείκτης Νοημοσύνης που αντανακλά τη γενική νοητική λειτουργία του παιδιού.

Οι βασικοί λόγοι για τους οποίους γίνεται το WISC-V είναι η διάγνωση, η διαφοροδιάγνωση και ο αποκλεισμός νοητικής αναπηρίας. Επιπλέον, χορηγείται μαζί με άλλες αξιολογήσεις και για τη διάγνωση μαθησιακών δυσκολιών, ειδικών μαθησιακών δυσκολιών, αναπτυξιακών δυσκολιών, εγκεφαλικής βλάβης αλλά και της χαρισματικότητας. Τέλος, είναι βοηθητικό εργαλείο σε ένα ευρύ φάσμα ψυχοπαθολογίας επίσης για σκοπούς διαφοροδιάγνωσης.

Ο ψυχολόγος μπορεί να βοηθήσει και να υποστηρίξει το οικογενειακό πλαίσιο όταν ο γάμος παύει να υφίσταται. Μέσα από την εξειδικευμένη γνώση που διαθέτει, μπορεί να υποστηρίξει συμβουλευτικά και ψυχοθεραπευτικά τον κάθε γονέα χωριστά ή και τους δύο μαζί ενδυναμώνοντας τους γονεϊκούς ρόλους καθώς και το παιδί που βιώνει το τραυματικό γεγονός του διαζυγίου.

Η μνήμη είναι μία από τις σημαντικότερες και πιο σύνθετες νοητικές λειτουργίες μας που συνδέεται άμεσα με τις καθημερινές μας δραστηριότητες, χαρακτηρίζει την προσωπικότητά μας, βοηθά στην απόκτηση νέων δεξιοτήτων, την εκμάθηση καινούριων πληροφοριών και την εκτέλεση εργασιών. Χωρίς αυτήν ζούμε σε κλίμα σύγχυσης και αβεβαιότητας.

 

Οι περισσότεροι από μας κάποια στιγμή θα ξεχάσουμε κάποιο όνομα, θα δυσκολευτούμε να βρούμε την κατάλληλη λέξη ή τα κλειδιά μας ωστόσο αυτό δε σημαίνει πάντα ότι θα πρέπει να ανησυχήσουμε.

 

Γι’ αυτό είναι σημαντικός ο διαχωρισμός ανάμεσα στις παθολογικές και μη παθολογικές διαταραχές της μνήμης. Αυτό κάνει ο νευροψυχολογικός έλεγχος καθώς βοηθά να γίνει έγκαιρη διάγνωση νευροεκφυλιστικών νοσημάτων που μπορεί να σχετίζονται με τη μνήμη μας (άνοια, νόσος Alzheimer’s κ.λπ.). Επίσης σε περίπτωση που ένα τέτοιο νόσημα έχει ήδη διαγνωστεί, μας βοηθάει να παρακολουθούμε την εξέλιξή του.

 

Η εξέταση γίνεται με τη χρήση ειδικά σχεδιασμένων τεστ που αξιολογούν τη συγκέντρωση και την προσοχή, την ακουστική και οπτική μνήμη και μάθηση αλλά και τη λεκτική ευχέρεια. Παράλληλα γίνεται και μια κλινική εξέταση της συναισθηματικής κατάστασης και διάθεσης.

Η ψυχολογική υποστήριξη μέσω του διαδικτύου, όπως δείχνουν και σχετικές έρευνες (Πανεπιστήμιο Μπρίστολ 2009, Επιθεώρηση της Καναδικής Ιατρικής Ένωσης 2015 κ.ά.) δεν διαφέρουν σε θεραπευτικό αποτέλεσμα από την κλασική συνάντηση για ατομική συνεδρία στο γραφείο του ειδικού. Και εδώ ο ψυχολόγος εφαρμόζει με τον ίδιο τρόπο τις επιστημονικές του γνώσεις και τεχνικές. Ακολουθεί επίσης τον κώδικα δεοντολογίας, το ιατρικό απόρρητο και τη θεραπευτική συμμαχία και συνεργασία.

Σε κάποιες καταστάσεις όπως οι σοβαρές καταθλίψεις, η διπολική διαταραχή ή η σχιζοφρένεια, η φαρμακευτική αγωγή είναι απολύτως αναγκαία. Ωστόσο σε αρκετές άλλες περιπτώσεις όπως π.χ. μία ελαφριά ή μέτρια κατάθλιψη είναι λιγότερο απαραίτητη.

Αν λοιπόν λειτουργείτε σχετικά καλά στην εργασία ή στο σχολείο και έχετε υγιή σχέση με την οικογένεια και τους φίλους, τότε μάλλον δε χρειάζεστε φάρμακα. Η ψυχοθεραπεία μόνο μπορεί να είναι πολύ αποτελεσματική.

Ενίοτε πάντως είναι καλύτερα να συνδυάζονται και τα δύο.

Σε κάθε περίπτωση, αν ο ψυχολόγος σας κρίνει ότι χρειάζεστε φαρμακευτική υποστήριξη θα σας παραπέμψει οπωσδήποτε σε ψυχίατρο ο οποίος θα σας χορηγήσει εξατομικευμένη αγωγή καθώς κάθε οργανισμός έχει διαφορετικές ανάγκες και αντιδράσεις, και θα σας ενημερώσει για τις πιθανές παρενέργειες.

Παράλληλα, ο ψυχίατρος μπορεί να σας προτρέψει να κάνετε και ψυχοθεραπεία καθώς τα φάρμακα μόνο δεν αρκούν για να σας βοηθήσουν να αναπτύξετε τις δεξιότητες που χρειάζεστε για να διαπραγματευτείτε τα προβλήματα της ζωής σας. Μην ξεχνάτε ότι τα φάρμακα συνήθως δρουν για το διάστημα που τα λαμβάνετε και μόλις τα διακόψετε, τα προβλήματα συχνά παραμένουν ή επανέρχονται. Αντίθετα, κάνοντας και ψυχοθεραπεία θα εξοικειωθείτε με νέες στρατηγικές επίλυσης που μπορούν να σας βοηθήσουν να αντιμετωπίσετε μελλοντικές δυσκολίες.